Ik was een beetje aan het rond kijken op het internet, ik had bij google kindermishandeling ingevuld, toen kwam ik bij een site en daar stond deze tekst. Ik kreeg een naar gevoel in mijn buik, en ik vroeg mij af of je het altijd kunt zien aan een kind of die word mishandeld, en wat kun je er allemaal tegen doen. Ik ben bang dat je als leidster, buitenstaander er weinig tegen kunt doen, ik denk dat het kind te bang is om te praten met iemand over zijn haar problemen. En dat het kind er alles aan doet om het te verbergen. Wat denken jullie?
Lisa's geheim
Lisa zit op bed met haar knuffel Gijs.Aan hem vertelt Lisa al haar geheimen.Nu praat Lisa ook tegen haar knuffelbeer, over gisteravond.'Ik keek televisie en toen gebeurde het weer.Mama werd heel boos.Ze trok me aan mijn staart overeind.Ruim je schooltas op, schreeuwde ze en ze begon te slaan.Het deed pijn en ik rende naar mijn kamer.Toen ben ik huilend in bed gekropen.Waarom doet mama dat toch iedere keer?', fluistert Lisa tegen Gijs.Ze aait de knuffel over zijn kop.Jammer dat een knuffelbeer niks terug zegt.Lisa zet Gijs op bed en kleedt zich aan.Ze heeft overal pijn.Ze gaat naar de woonkamer en eet een boterham.'Je moet op school maar niet over gisteravond praten', zegt Lisa's moeder.'Iedereen heeft wel eens ruzie.Dat is heel normaal.'
Op school is Lisa heel stil.Tijdens het speelkwartier doet de klas tikkertje.Lisa zou graag meedoen.Maar als ze zich beweegt, doet dat ontzettend pijn.Ze heeft overal blauwe plekken.'Doe je niet mee?', vraagt de juf en geeft Lisa een klopje op haar schouder.Dat klopje doet pijn en Lisa's gezicht vertrekt.'Sorry', zegt de juf.'Ik wist niet dat je last had van je schouder.Hoe kom je aan die pijn?'Lisa twijfelt. Zal ze het vertellen?Eigenlijk mag dat niet van mama.Wat zou er gebeuren als ze het wel vertelt?Lisa wil er zo graag met de juf over praten.Want Gijs is wel lief, maar een knuffel praat nooit terug.De juf kan wél vertellen of het normaal is dat mama haar slaat.Lisa zucht diep en vertelt haar geheim.Ze vindt het fijn om er met de juf over te praten.De juf gaat zoeken naar een oplossing.
3 opmerkingen:
Ik ben het helemaal eens met de voorgaande reactie (grapje) Heb jij wel aangegeven dat jouw weblog niet in de lijst met weblogs moet worden opgenomen. Kun je beter wel doen. Bij instellingen --> basis geef je bij "Uw blog toevoegen aan onze overzichten" NEE aan.
Verder een zwaar onderwerp. Nee, niet alle kinderen gaan naar hun leerkracht of nemen iemand anders in vertrouwen. Kinderen zijn erg solidair naar hun ouders en vertellen liever niet aan een buitenstaander wat er mis is thuis. Soms geven kinderen signalen af. Schrikken en krimpen in elkaar als je dicht bij hen komt is bijvoorbeeld een simpel voorbeeld. Maar heel vaak merk je het niet of pas heel laat. Wel altijd allert hierop blijven en altijd actie ondernemen als je een vermoeden hebt.
Hey Rosanne.
Ik vind dit een hele moeilijke onderwerp. Ik ben het met jou eens dat je dat niet zo snel ziet als buitenstaander dat een kind word mishandeld. Zoals Antoinette zei kinderen vertellen niet zo snel dingen die er mis gaan thuis. Wel kun je soms dingen aan voelen. Of merken dat een kind bang word als je bij haar/hem in de buurt bent. Ik heb zelf 2 jaar terug op een peuterspeelzaal stage gelopen. Ik was een meisje aan het verschonen en zag allemaal blauwe plekjes aan de achter kant van haar benen ik vond dat wel raar dat er zo veel blauwe plekken op zaten. Ik had er geen moment aan getwijfeld en had het meteen door gegeven aan mijn praktijkopleider. En het bleek ook dat ze geslagen werd. Ik was zo blij en voelde me zo goed dat ik dat heb gezegd. Voor het zelfde geld had ik helemaal niks gezegd en gewoon gedacht ze was gevallen. Dus als je iets ziet wat niet klopt of twijfelt altijd doorgeven. Zo kun je echt een kindje redden.
Groetjes Siham.
Een reactie posten